Główną przyczyną łysienia androgenowego u kobiet są zaburzenia hormonalne. Obserwuje się wówczas we krwi podwyższony poziom androgenów, mający najczęściej podłoże genetyczne, a przede wszystkim podwyższony poziom testosteronu, który pod wpływem enzymu 5-alfa reduktazy przekształca się w dihydrotestosteron. Jego nadmiar w surowicy skutkuje niszczeniem mieszków włosowych, a konsekwencją tego procesu jest wypadanie włosów oraz zahamowanie cyklu wzrostu nowych włosów.
U większości kobiet nie stwierdza się zwiększonego stężenia androgenów, co może wskazywać na rolę innych mechanizmów niezależnych od wpływu tych hormonów. Hiperandrogenizm może być związany z zaburzeniami wewnątrzwydzielniczymi albo ze stosowaniem androgenów lub syntetycznych progesteronów. Występowanie łysienia androgenowego u kobiet przed okresem przekwitania przy prawidłowym poziomie androgenów jest uwarunkowane genetycznie, natomiast u kobiet po menopauzie występuje łysienie spowodowane zmniejszeniem stężenia estrogenów. Łysienie androgenowe typu żeńskiego może być również objawem zwiększonego stężenia androgenów spowodowanego chorobami ogólnoustrojowymi (np. chorobami przysadki mózgowej, zespołem policystycznych jajników, guzami jajników produkującymi androgeny, guzami nadnerczy, otyłością czy hiperandrogenizmem idiopatycznym).
U kobiet łysienie androgenowe (nazywane też łysieniem typu kobiecego) zachodzi na skutek braku równowagi androgenowo-estrogenowej, rzadko jednak prowadzi do całkowitego wyłysienia. Włosy mogą jednak ulec znacznemu przerzedzeniu – głównie w okolicy ciemieniowo-szczytowej, co dla wielu kobiet stanowi poważny problem estetyczny i psychologiczny.
Skalą Savin ocenia się jak bardzo jest zaawansowane łysienie androgenowe kobiet.
Wizerunek pierwszy (podpisany 1-1) przedstawia przedziałek środkowy u kobiety bez oznak utraty włosów. Wizerunki od 2 do 4 (podpisane 1-2, 1-3, 1-4) pokazują stopniowe poszerzanie się przedziałka, wskazujące na zmniejszanie gęstości włosów w środkowej części głowy. Wizerunki podpisane numerami II-1 i II-2 pokazują rozproszone przerzedzanie się włosów na czubku głowy. Wizerunek III przedstawia kobietę o rozległej rozproszonej utracie włosów na czubku głowy, jednak część włosów nadal pozostała. Kolejny rysunek jest opisywany jako “frontalnie”. Oznacza to, że większa utrata włosów wstępuje w przedniej i środkowej części przedziałka niż po prostu na czubku głowy. Wizerunek podpisany słowem "zaawansowane" przedstawia kobietę o rozległej utracie włosów, niemalże całkowitej, w obszarze dotkniętym łysieniem.
Zabiegi terapeutyczne – wspomagające w Terapii łysienia androgenowego stosowane są profesjonalne zabiegi trychologiczne oraz medyczne. Szczególnie polecane są: mezoterapia koktajlami peptydowymi np.
- Dr Cyj, (zabieg w moim gabinecie, dowiedz się więcej)
- Hair morecular, (zabieg w moim gabinecie, dowiedz się więcej)
- osocze bogatopłytkowe pozyskiwanym z własnej krwi pacjenta, (zabieg w moim gabinecie, dowiedz się więcej)
- infuzja tlenowa wspomagana urządzeniem Tricho Therapy 4.0 . (zabieg w moim gabinecie, dowiedz się więcej)
Zabiegi hamują wypadanie włosów i powodują ich szybsze odrastanie. Ze względu na to, że łysienie androgenowe ma charakter postępujący, zabiegi trzeba powtarzać dla podtrzymania efektów. Pomocna może być odpowiednia pielęgnacja oraz stosowanie kuracji w domu.
Łysienie androgenowe nie zagraża zdrowiu, ale może wpływać na jakość życia. Często, zwłaszcza u młodych mężczyzn i kobiet cierpiących z jego powodu, powoduje zakłopotanie i wstyd, a także frustrację wynikającą z niemożności ukrycia objawów. Piękne, gęste włosy są atrybutem atrakcyjności, więc ich brak lub przerzedzenie może wpływać na zaniżenie samooceny i poczucia własnej wartości. Dlatego tak niezwykle ważne jest jak najszybsze wdrożenie leczenia oraz odpowiednia profilaktyka.
Współpracujemy:
Trychomedix © 2022 All rights reserved.
Wiedza
Marzena Wojciechowska
Trychologia
&
Medycyna Estetyczna